13 Kasım 2010 Cumartesi

Şişme yanakla geyikli sabahlık

Yanağım şişmiş...antibiyotiğe başladım bu sabah...Dişim yüzünden...ama geçicek...ne zaman grip olsam, bi yerime bişey olsa hep geyikli pofuduk sabahlığım yardımıma yetişir...sanki onu giyince iyileşir gibi olurum...Dışardan bornozu andırsa da hayır o bir sabahlık...kaban gibi giyip dışarı çıkabilsem keşke...o zaman hiçbişey olmaz bana...karşıdan karşıya bile geçebilirim korkmadan...insanlar der mi ki, aaa deli herhalde bornozla dışarı çıkmış diye? kesin derler...ben de onlara geyiklerimi gezdiriyorum desem mesela...ooo ozaman deli olduğuma iyice kanaat getirirler...ne güzel...eskiden...yani daha gençken, lisedeyken filan, aklımıza hep marjinal fikirler gelirdi, hani o yaşlarda hep farklı olmak istersin ya, mesela kotları ters giymek, dizlerini paçalarını yırtıp içine kareli artık kumaşlardan yama yapmak, sarı, mavi mor ojelerle tırnaklara desen yapmak gibi....yapardık da...böyle gezerdik...çok mutlu olurduk....o zaman deli derler miydi acaba bize? sanmıyorum...gençlik işte der geçerlerdi ama şimdi yapsam, koskoca kadına bak derler...ama ben gencim desem mesela...cidden...ben hala 17 yaşındayım!!! 17 yaşında...17 yaşı...17 yaş..17 ya!...diye haykırsam....amaaan neyse...herşey zamanında güzeldi deyip babaanne moduna geçiyim bari...

Hiç yorum yok: